به گزارش پایگاه خبری امادای، نام این شاعر پرآوازه تاکنون در تقویم رسمی کشور ثبت نشده تا ادای دین کوچکی به این شاعر بزرگ شود.

نامگذاری و بزرگداشت این شاعر در تاریخ ۳۱ اردیبهشت به تأیید شورای فرهنگ عمومی استان رسیده است، اما پیگیری‌ها برای تایید و ثبت در شورای فرهنگ عمومی کشور نیز ادامه دارد.

آوازۀ باباطاهر، بیشتر به‌دلیل دوبیتی‌های عوام فهم و خواص پسند اوست، دوبیتی‌های باباطاهر، دارای مضامین ساده و روان و دور از صنایع ادبی دشوار است.

این امر باعث رونق شعر او میان عموم مردم شده، به‌طوری که شماری از ابیات او صبغۀ تمثیلی یافته است، عناصر طبیعت، کوه و صحرا و گل و گیاه، عواطف لطیف و احساسات رقیق، درویشی، قلندری و ملامت، غم غربت و درد دلتنگی، اندوه بی‌سامانی و حسرت وصال، شکوه از ناپایداری و بی‌وفایی، دلدادگی و وفای به عهد، اعتراف به گناه و پوزش از خالق رحمان، مویه‌های حاصل از هجران، شور و جذبه‌های عشق از جمله مضامین بارز شعر باباطاهر است.

برخی صاحبان کتاب‌های تذکره و محققان، زبان وی را «راژی»، «راجی» یا «رازی» دانسته‌اند. این سه لفظ به گویش قدیم اهل ری بازمی‌گردد. برخی نیز زبان اشعار او را لُری می‌دانند.